Er is niets mis met talk!

Talk is een ingrediënt dat we veelvuldig terugvinden in cosmetica (Inci = Talc). Het is een mineraal, ook wel bekend als speksteen. Talk is een gehydrateerd waterstof-houdend magnesium-silicaat met de chemische formule H2Mg3(SiO3)4. Dus, waterstof, silicium en magnesium. Stoffen die van nature veel voorkomen, die we dagelijks met de lucht inademen en die ten dele zelfs lichaamseigen zijn (waterstof en magnesium). 

De meesten onder ons kennen het onder de vorm van het huis-, tuin- en keukenmiddel "talkpoeder". Talk heeft een fijne structuur waardoor het poeder zacht of zelfs vettig kan aanvoelen. Daarom vormt het ook de basis voor veel gezichtspoeders, oogschaduw en lichaamspoeders. In kleinere hoeveelheden zit het vaak ook verwerkt in foundations en crèmes, als bindmiddel of voor het creëren van een matte, poederachtige finish. Zelfs in onze voeding vinden we het terug. Bijvoorbeeld in vanillesuiker, als antiklontermiddel.

Talk is dus best wel een veelvuldig gebruikt ingrediënt. Je mag ervan uitgaan dat je er eigenlijk elke dag, op één of andere manier, mee wordt geconfronteerd. De laatste tijd horen we echter vaker dat talk slecht zou zijn. Het zou kanker kunnen veroorzaken en bovendien zou het de poriën verstoppen en zouden alternatieve mineralen veel beter zijn. En alsof dat nog niet genoeg is, zou het ook de huid uitdrogen. Loze kreten of zit er toch een grond van waarheid achter het verhaal? 

Volgens het Amerikaanse FDA (Food and Drug Administration) vormt talk enkel een gezondheidsrisico wanneer het asbest of sporen daarvan zou bevatten (1). Asbest is, net als talk, een natuurlijk voorkomend mineraal. Oudere studies die een verhoogd risico op kanker door producten met talk aantoonden, toonden ook aan dat dit volledig te wijten was aan vervuiling van de talk door asbest. Talk en asbest werden immers vaak in dezelfde fabrieken tot poeder vermalen. Asbest is ondertussen al heel lang verboden. Fabrieken die asbest vermaalden, zijn toen verplicht gesloten. De nieuwe fabrieken vermalen enkel talk. Die talk is 100% zuiver.

Dit werd overigens recent ook nog eens bevestigd door een onderzoek van het FDA (1). Verschillende stalen van talkleveranciers werden onderzocht. Daarnaast werden er ook “ad random” 34 talkhoudende cosmeticaproducten uit het schap van de drogisterij getest. Het uitvoerig en gespecialiseerd onderzoek kon in geen enkel geval asbest aantonen. Ook bij het FDA zijn ze er dus gerust in. 

Een meta-analyse van alle beschikbare studies over talk werd in 2012 samengevat in een uitgebreid rapport. Ook daaruit blijkt dat talk een volledig veilig te gebruiken ingrediënt is (2). 

Maar hoe zit het nu met het verhaal dat talk de poriën zou verstoppen, en de alternatieve minerale poeders niet? Laat ons beide types eens objectief vergelijken. Hoe zit het met de grootte van de poederdeeltjes? 

Cosmetische talkdeeltjes hebben een grootte tussen 4 en 15 μm (2, pag. 5). De alternatieven die voor talk worden aangeraden zijn natuurlijke mica, deeltjesgrootte tussen 5-en 25 μm (3), maar vaker nog potato starch, rice starch of corn starch, met een deeltjesgrootte tussen 1 en15 μm (4). Tot zover het hoofdbestanddeel. Verder worden in alle, ook minerale, poeders Iron Oxides van verschillende kleuren gebruikt. De grootte van die deeltjes is zelfs nog veel kleiner dan talk. Enkele lukrake voorbeelden: 0,2 μm voor zwarte kleurstof (5), 0,3 μm voor rode kleurstof (6) en zo kunnen we nog wel even verder gaan. 

Waarom nu juist talk de poriën zou verstoppen, terwijl de alternatieven en andere ingrediënten even fijn of nog fijner zijn, heeft nog nooit iemand kunnen uitleggen of aantonen. Uiteraard omdat het niet uit te leggen en aan te tonen valt. Het verhaal dat talk de poriën zou verstoppen is dan ook gewoon het zoveelste "broodje aap". Cosmetische poeders gebruiken immers allemaal ingrediënten die allemaal minstens even fijn gemalen zijn. Indien talk de poriën verstopt dan zouden de alternatieven dat ook moeten doen.

Wat is er aan van het verhaal dat de talk de huid zou uitdrogen? Talk kan inderdaad vocht absorberen. Dat is ook de reden dat er puur talkpoeder voor natte babybillen wordt verkocht. Talk houdt, bij een natte luier, baby billetjes droger. Om te vermijden dat talk of andere ingrediënten de gelaatshuid zouden uitdrogen, wordt het in gelaatscosmetica echter zo geformuleerd dat de talk al verzadigd is en dus geen vocht uit de huid zelf kan opnemen. Verzadigd door de andere ingrediënten van het product zelf, of door de ingrediënten van de erbij gebruikte gelaatscrėmes. Vergelijk het met een spons, eens die vol water zit, kan er geen druppel meer bij. Indien juist geformuleerd en juist gebruikt, bestaat er dan ook geen enkel risico op een extra droge huid of huidirritatie.

Samenvattend kunnen we stellen dat “talkcritici” zich baseren op oude, ondertussen achterhaalde onderzoeken en geruchten die verder geen gefundeerde basis hebben. Afgaande op het recente wetenschappelijk onderzoek, kunnen we besluiten dat er met talk in cosmetische producten eigenlijk helemaal niets mis is.






.
Bronnen:



Populaire posts van deze blog

De nieuwste hype in cosmeticaland: Bijengif!

Propylene en Butylene Glycol, wat is het verschil?

Pro's en Con's van EDTA