Pro's en Con's van EDTA


EDTA is een afkorting voor ethyleendiaminetetra-azijnzuur. Het is een stof die veel voorkomt in cosmetica en op de INCI-lijst meestal als disodium of tetrasodium EDTA terug te vinden is. Je kunt ook andere vormen aantreffen, zoals calcium disodium EDTA, diammonium EDTA, dipotassium EDTA, TEA-EDTA, tripotassium EDTA, trisodium EDTA, HEDTA en trisodium HEDTA.
 
EDTA is een “chelerende” stof. Dit wil zeggen dat het andere stoffen kan ‘vangen’ en vasthouden. Voor EDTA gaat het dan meestal om metaal- en calciumionen. EDTA ga je dan ook vaak terugvinden in sanitaire, waterverzachtende producten waar het bedoeld is om de kalk vast te houden.
 
Ook in cosmetische producten vervult het die functie. “Hard” water bevat veel calcium- en magnesiumzouten die de werking van vele cosmetische producten gaan remmen. Zo zal zeep slecht of helemaal niet schuimen in hard water. Het vormt samen met calcium of magnesium een niet-oplosbare verbinding (calciumstearaat) die blijft ‘plakken’ aan de huid. Door een chelerende stof toe te voegen, worden de calcium- en magnesiumzouten uit het harde water gebonden en kunnen ze niet meer reageren.
 
Geneeskundig wordt EDTA ingezet bij vergiftiging door zware metalen, om deze uit het lichaam te verwijderen. Het metaal bindt zich met EDTA en verlaat dan vervolgens, geneutraliseerd, via de nieren het lichaam. In klinische laboratoria wordt het ook gebruikt om calcium in bloedstalen te binden en daarmee de bloedstolling te beïnvloeden.
 
Binnen cosmetica (en ook binnen voeding en farmacie) worden de EDTA-verbindingen gebruikt om de nadelige effecten van metalen (die bijvoorbeeld nog in het water kunnen zitten) te voorkomen. Restanten van die metalen kunnen met andere stoffen in een cosmetisch product reageren. Dit kan houdbaarheid, consistentie en geur beïnvloeden. De aanwezigheid van metalen in een product kan ook de antibacteriële werking van bewaarmiddelen verminderen. De toevoeging van EDTA-verbindingen maakt een product dus stabieler. Daarnaast kunnen EDTA-verbindingen helpen om de zuurtegraad (pH waarde) van cosmetisch producten optimaal te houden. Toevoeging van EDTA kan dit corrigeren en ervoor zorgen, dat er minder conserveringsmiddelen nodig zijn.  Verder zorgt het voor een optimale schuimvorming van zeepproducten die dat nodig hebben.
 
Een belangrijke rol van EDTA verbindingen in cosmetische producten is ook om te voorkomen, dat deze producten minder goed of helemaal niet werken vanwege de kwaliteit van het leidingwater bij een gebruiker. Zit dit water namelijk vol calcium, dan kan dit verbindingen aangaan met je (reinigings)product waardoor de werking ervan teniet wordt gedaan.
 
Als je dit zo leest is EDTA een erg handig ingrediënt met tal van voordelen en goede eigenschappen. Er is echter ook een keerzijde aan de medaille.
 
Sommige (internet)bronnen beweren dat EDTA ongezond is: kankerverwekkend en irriterend. Sluitende literatuur hieromtrent is echter niet te vinden. Ander, wetenschappelijk, onderzoek (1)  toont dan weer aan dat EDTA in concentraties onder de 2% veilig is. Typische concentraties van EDTA in cosmetische producten zijn maximaal in tienden van procenten.  Dit spreekt dus in het voordeel van EDTA.
 
Er is natuurlijk wel een ernstig en gefundeerd milieubezwaar tegen het gebruik van EDTA. EDTA is immers bijna niet biologisch afbreekbaar. Door zijn geringe adsorptiecapaciteit en goede wateroplosbaarheid komt het voor een groot deel terecht in het aquatische milieu. Op zich is de giftigheid voor het waterleven gering. Maar, de grootste verdienste van EDTA, het aan zich binden van calcium en (zware) metalen, vormt in het milieu juist een probleem. Zo worden zware metalen, wanneer ze in EDTA-gecomplexeerde vorm in het afvalwater aanwezig zijn, niet meer uit het afvalwater neergeslagen, waardoor ze in het oppervlaktewater terechtkomen en zo een ernstig probleem kunnen vormen voor alles wat leeft. Uit een rapport van het RIVM (National Institute for Public Health and the Environment) (2) blijkt dat zelfs kleine concentraties al voor behoorlijke problemen kunnen zorgen.
 
Daarnaast is er nog een ander probleem. Reeds in 1983 wees het Nederlands tijdschrift voor geneeskunde op het allergene karakter van EDTA en het aantal meldingen is sindsdien alleen maar toegenomen (3). 
 
We kunnen dus alleen maar concluderen dat je producten die EDTA bevatten maar beter vermijdt. Omwille van het milieu en omwille van je eigen gezondheid.
 
 
 
 
 
Bronnen:




 

 

Populaire posts van deze blog

De nieuwste hype in cosmeticaland: Bijengif!

Propylene en Butylene Glycol, wat is het verschil?