De meeste gangbare cosmeticaclaims. Trap je er nog steeds in?

We krijgen de laatste tijd, zowel van consumenten als van professionele gebruikers, veel vragen naar de betrouwbaarheid van de claims die, vaak met veel poeha, op cosmeticaproducten vermeld worden. Hoog tijd dus, en een ideale start van het nieuwe jaar, om een aantal cosmeticaclaims weer eens onder de loep te nemen en even nader te verklaren.

"Hypoallergeen": 

is bedoeld om aan te duiden dat een product geschikt is voor een gevoelige of reactieve huid en dat de kans dat je door het product een allergie zou krijgen erg klein of onbestaand is. 

Er is echter geen enkel wetenschappelijk of wettelijk kader voor deze claim. Elke fabrikant kan en mag deze claim gebruiken, ongeacht de ingrediënten die in het product zitten. Je ziet dan ook regelmatig ingrediënten in zogenaamd ‘hypoallergene’ producten waarvan geweten is dat het sterke allergenen zijn en/of dat ze de huid kunnen irriteren (1, 2, 3, 4, 5).

Als je écht een hypoallergeen product zoekt ga je dus het beste af op de ingrediëntenlijst van het product en sluit je producten met geurstoffen en conserveringsmiddelen alvast uit.

“Niet comedogeen” of “verstopt de poriën niet”: 

Is vooral bedoeld om aan te geven dat het product geen acné zal uitlokken of verergeren. 

‘Comedoon’ is het wetenschappelijke woord voor ‘mee-eter’. Met de term "comedogeen" wordt bedoeld dat de talgklieren in de huid verstopt kunnen raken. Mensen die last hebben van een vette huid en/of jeugdpuistjes wordt soms geadviseerd om cosmetica te gebruiken waarop staat ‘niet-comedogeen’. Deze cosmeticaproducten zouden het ontstaan van nieuwe mee-eters helpen voorkomen. 

Ook hier wringt het schoentje bij het feit dat er geen enkele goedgekeurde standaard of richtlijn is waaraan zo een product moet voldoen. Iedereen mag die claim op zijn product zetten, zelfs de fabrikant van de meest taaie stopverf.

Raadpleeg de ingrediëntenlijst. Heb je last van comedonen, kies dan een product dat niet te vettig is. Een gel of een lotion komen eerder in aanmerking dan een compacte, stugge crème.

“Ons onderzoek bewijst” of “een claim die we ondersteunen met jarenlange research”:  

“Ons onderzoek” bewijst meestal helemaal niks. Méér zelfs, de kans dat je die onderzoeken ergens gepubliceerd ziet of dat ze toegankelijk zijn voor andere wetenschappers en het publiek, is erg klein. In de meeste gevallen wordt er ook nergens gerept over de onderzoeksopzet, de onderzoekspopulatie en hoe één en ander gecontroleerd wordt.

Vergis je niet, er is een hele business gebouwd rond het bewijzen van cosmetica claims. Een claim wordt gesteld en vervolgens wordt er gekeken welke tests deze claim zullen ondersteunen.

Onderzoek door de fabrikant zelf kan bezwaarlijk objectief worden genoemd. Je kan dus beter afgaan op onafhankelijk onderzoek. En zo veel valt er eigenlijk ook niet meer te onderzoeken. De wetenschap weet al langer dan vandaag hoe de huid werkt en welke stoffen en factoren daar een invloed op kunnen hebben. Zogenaamde wonderingrediënten, “voortgesproten uit jaren van noeste research en testen”, neem je best altijd met een flinke korrel zout. Het beste zoek je een product met ingrediënten waarvan de werking wetenschappelijk beschreven en bewezen is.

“Dermatologisch getest” of “dermatologisch goedgekeurd”:  

Dit betekent dat de fabrikant het product op vrijwilligers heeft getest. Een test, al dan niet uitgevoerd door een dermatoloog. 

Ook hier bestaan er alweer geen richtlijnen over hoe zo een test zou moeten worden ingericht of waaruit hij zou moeten bestaan. Wanneer de fabrikant, bij wijze van spreken, zijn product op zijn eigen gelaat smeert, heeft hij het “dermatologisch getest” en mag hij dat ook op zijn verpakking zetten. “Dermatologisch getest” zegt overigens ook niks over de kwaliteit van een product. Het zegt enkel dat het ‘getest’ is.

“Dermatologisch getest” is dus gewoon een lege doos en absoluut misleidend. Als een product geen allergenen of andere slechte stoffen bevat hoeft het trouwens niet eens “dermatologisch getest” te worden. Ook hier spreekt de ingrediëntenlijst van het product weer voor zich.

"Cosmeceuticals": 

Een term die verzonnen is om er producten mee aan te duiden die een meerwaarde zouden hebben (al dan niet bewezen) ten opzichte van zogenaamde “gewone” cosmeticaproducten. Taalkundig is het een samenvoegsel van “cosmetics” en “pharmaceuticals”. Op het vlak van huidverzorging heeft het meer met marketing dan met inhoud te maken. En ook hier is er uiteraard geen standaard voor welke ingrediënten onder de “cosmeceuticals” vallen en welke niet.

Beter is het om producten te kiezen die ingrediënten bevatten waarvan het wetenschappelijk bewezen is dat ze daadwerkelijk iets doen voor de opbouw van de huid. Op die manier haal je automatisch een “cosmeceutical” in huis en hoef je de fabrikant niet op zijn woord te geloven (7).

“Speciaal ontwikkeld voor de rijpere huid”: 

Hier mikt de fabrikant op de doelgroep 50+ waarvan hij voor het gemak maar aanneemt dat je op die leeftijd plotseling een poeierdroge huid krijgt.

Voor de goede orde: “leeftijd” is geen huidtype. Boven de 50 zien we inderdaad meer rimpels en komen ook de eerste ouderdomsvlekjes. Maar net zoals alle vrouwen heeft ook deze leeftijdsgroep gewoon te maken met een vette huid of een droge huid of een gevoelige huid of een gemengde huid… Zelfs een onzuivere huid komt op die leeftijd nog regelmatig voor.

Voor een goede, individueel aangepaste, huidverzorging ga je nog altijd het beste naar een professional die, na een grondige huidanalyse, de voor jou meest geschikte producten, op basis van de ingrediënten waar jouw huid nood aan heeft,  zal adviseren.

“Specifiek ontwikkeld voor de man”: 

Met de komst van de “nieuwe” man zijn er ook tal van verzorgingsproducten op de markt gekomen die allemaal beweren de perfecte formule voor de mannenhuid te bevatten. De opbouw van de huid van mannen is inderdaad iets verschillend van die van vrouwen maar dat let niet dat ze eigenlijk allebei nagenoeg dezelfde verzorging nodig hebben. 

Niet de samenstelling maar het ontwerp van de verpakking en de geur resulteren in een specifiek “mannenproduct”. Ook voor mannen geldt dus gewoon: ‘stem je verzorging af op de noden van je huid’ en kies producten die vrij zijn van conserveringsmiddelen en geurstoffen, ook al maakt nu net dat geurtje een mannenproduct tot een “mannenproduct”.

“Extra mild voor de gevoelige babyhuid”: 

Wie wil er nu niet het beste voor zijn kind? En daar spelen cosmeticafabrikanten dan weer gretig op in. Wanneer je de ingrediëntenlijst van hun producten bekijkt stel je echter vast dat de meeste lotions en crèmes verre van “extra mild” zijn en soms behoorlijk agressieve stoffen bevatten. Het is dan ook niet zo gek dat het aantal huidproblemen bij jonge kinderen extreem stijgt.

Bedenk dat die typische “babygeurtjes” die worden toegevoegd aan verzorgingsproducten voor kinderen behoren tot de stoffen met het hoogste allergiepotentieel. En bedenk ook dat die stoffen er enkel en alleen in zitten om de ouders te plezieren. De baby zal het worst wezen hoe hij ruikt.

Ook bij baby’s, peuters, kleuters en kinderen ga je best gewoon af op de toestand van de huid. En ook voor hun verzorging kies je producten vrij van geur- en conserveringsstoffen. Immers, hoe vroeger je de huid in contact brengt met allergenen, hoe groter de kans op een allergie wordt.  

Conclusie:

Het is eigenlijk simpel en duidelijk. Bij de keuze van je verzorging ga je af op wat jouw huid daadwerkelijk nodig heeft en laat je alle marketingkreten en kwaliteitsclaims gewoon links liggen. 

Cosmetica moet in eerste instantie gezond zijn en de huid geen schade berokkenen. Vermijdt dus alvast alle producten met geurstoffen, conserveringsmiddelen, chemische UV-filters en andere als allergiserend bekend staande stoffen. Kijk ook uit voor producten op basis van minerale olie. Deze belemmeren op termijn de werking van de huid (6).

Kies voor producten die zijn samengesteld uit huidvriendelijke, milde ingrediënten en vitamines waarvan de werking en het nut wetenschappelijk aanvaard en bewezen is (7).

En bedenk, als iets te mooi is om waar te zijn is het dat meestal ook niet.


Copyright DR. BAUMANN Cosmetic


Bronnen en achtergrondliteratuur:

1. - In het Infoblad van de Nederlandse Keuringsdient van Waren wordt gewaarschuwd voor onzinnige claims op de verpakking van en in de reclame over verzorgingsproducten.

2. - "Parabeenvrije cosmetica. Een nieuwe hype." - Blog over conserveringsstoffen. 

3. - Lijst van conserveringsmiddelen gepubliceerd door de Europese Commissie.

4. - Lijst van geurstoffen gepubliceerd door de Europese Commissie. 

5. - "Chemische UV-filters hebben allergiserende werking." - blog over UV-filters.

6. - "De effecten van minerale olie" - blog over minerale olie.

7. - "Anti-aging: de zeven belangrijkste maatregelen" - Overzicht van ingrediënten die cosmetica wel en niet moet bevatten om te voldoen aan de eisen gesteld aan een gezonde, effectieve huidverzorging.