Posts

Ceteareth 20, een wolf in schapenvacht of totaal onschuldig?

Laatst wees een klant ons op het feit dat een aantal van onze producten ceteareth-20 bevatten en daar was ze eigenlijk niet zo blij mee.  Volgens mij is ceteareth-20 gewoon een ongevaarlijk ‘mechanisch’ ingrediënt. Een stofje dat bekend staat als een goede emulgator, wat zorgt voor een smeuïg product met een aangename textuur. Dat het eventueel schadelijk zou kunnen zijn was me niet bekend. Ik weet echter ook niet alles dus, voldoende aanleiding om wat dieper te gaan graven. Wat is ceteareth-20? Ceteareth-20 is een emulgerende was. Een zachte vetalcohol op plantaardige basis. Emulgatoren worden in cosmetische formuleringen gebruikt om olie aan water te binden. Zonder emulgator zou je product bestaan uit een laagje water (en wateroplosbare ingrediënten) en olie (en vetoplosbare ingrediënten). Je zou je product dus telkens goed moeten schudden of stevig moeten omroeren om het te kunnen gebruiken. Bovendien ziet het er niet uit en smeert het niet lekker. Een emulgator is dus echt een “mus

Water in cosmetica: toch best wel nuttig!

  Volgens diverse experts is er wereldwijd een nieuwe trend aan het ontstaan: cosmetica waaraan geen water meer wordt toegevoegd. Fabrikanten van waterloze cosmetica beweren dat cosmetica zonder water ‘beter is’ voor de huid. “Want” stellen ze ”, water is een drager van veel ingrediënten en gaat ten koste van de concentratie van andere ingrediënten. Wanneer je water toevoegt, heb je ook een emulgator nodig en emulgatoren kunnen irriterend of huidbarrière verstorend zijn. Bovendien past het gebruik van water niet in het moderne concept van duurzaamheid waarbij zuinig moet worden omgesprongen met natuurlijke bronnen als grondstof”. Is cosmetica zonder (toegevoegd) water inderdaad beter? Neen maar het is ook niet slechter zou je kunnen besluiten op basis van verschillende artikels omtrent het topic. Toch moet je daar een bedenking bij maken. Plantaardige oliën of vetten zoals jojoba olie, macadamia olie of argan olie, zijn op zich inderdaad best goede huidverzorgers maar ze zijn niet ‘com

Volop PFAS aangetroffen in langhoudende en ‘slijtvaste’ cosmetica.

‘PFAS’ of perfluorverbindingen zijn chemische stoffen die gemeen hebben dat ze niet biologisch afbreekbaar zijn. Ze zijn water- en vetafstotend, hittebestendig en zo goed als onverwoestbaar. Omdat de verbindingen niet biologische afbreken, belanden ze volop in ons leefmilieu. Van enkele veelgebruikte subgroepen, zoals de PFOS die decennialang in de fabriek van 3M in Zwijndrecht werden geproduceerd, is ondertussen duidelijk dat ze toxisch zijn voor de mens. Een langdurige blootstelling aan een te hoge concentratie van schadelijke PFAS wordt gelinkt aan een verstoring van de hormonenhuishouding en het immuunsysteem en een verhoogd risico op kanker en diabetes. Hoe geraken PFAS in ons lichaam? Volgens de experts komen PFAS voornamelijk via voeding in ons lichaam. Via vervuilde bodem en water komen ze in voedingsgewassen en dierlijke voedingsproducten terecht. Vooral vis, schaaldieren, aardappelen en producten van eigen kweek, zoals groenten en eieren, kunnen PFAS bevatten. Ook vervuil

Lecithine - vaak over het hoofd gezien maar zeker waardevol!

Wie ooit al eens zelf mayonaise heeft gemaakt kent de werking van lecithine. Want er zit veel lecithine in eigeel – ongeveer 10%. Eigeel is zelfs de bron, waaruit lecithine zijn naam heeft gekregen. “Lekithos” is de naam van eigeel in het Grieks. Lecithine is in eerste instantie een emulgator die in staat is vocht aan vet te binden en dat is precies wat er gebeurt als je mayonaise maakt. Chemisch gezien verwijst lecithine naar verbindingen die fosfatidylcholines heten. Dat zijn stoffen waarbij vetzuren, glycerine, fosforzuur en choline (fosfolipids) aan elkaar zijn verbonden. Ze zijn betrokken bij het vormen van het celmembraan in dierlijke en plantaardige organismen en zijn daarom heel belangrijk. De unieke eigenschappen van lecithine zijn te verklaren door het feit dat het twee uiteinden heeft – een polaire, dat veel affiniteit heeft met water en een apolaire, dat veel affiniteit met vet heeft. Hierdoor kan lecithine water en vet aan elkaar binden. In huidverzorgingsproducten wordt

Paardenkastanje als probaat anti-aging ingrediënt

Waar we in 2013 nog schreven dat paardenkastanje extract (Horse Chestnut) een anti-aging werking ‘zou kunnen hebben’, is de wetenschappelijke consensus vandaag dat dit inderdaad zo is (1). Paardenkastanje extract verliest daardoor zijn “heksenkeuken” imago en doet zijn intrede in de ingrediëntenlijst van de meer serieuze producenten van huidverzorging.  Paardenkastanje zorgt voor een ‘frisse’ huid en werkt tegen couperose  Vanuit een (kruiden)geneeskundig oogpunt wordt paardenkastanje-extract al lang gebruikt om een slechte doorbloeding te verbeteren. Het extract wordt meestal ingenomen, maar studies hebben ook aangetoond dat de actuele toepassing van gels die paardenkastanje-extract bevatten, kan helpen bij spataderen, flebitis en post-trombotisch syndroom (2).  Wanneer het aankomt op huidverzorging, zorgt paardenkastanje-extract voor een betere doorbloeding van de huid en voor gezondere capillaire haarvaatjes waardoor het ontstaan van couperose (fijne gesprongen adertjes in het gelaa

Zeep of ontsmettingsgel - wat werkt het beste tegen corona?

Afstand houden, handen wassen, hoesten en niezen in de elleboogholte en deurklinken regelmatig schoon maken. We hebben het allemaal gelezen maar we geven graag wat extra duiding.  Corona-besmetting: hoe werkt het? Het coronavirus kan zich op 2 manieren verspreiden. Enerzijds via aerosols in de lucht (niezen, hoesten) anderzijds via besmetting langs de handen. Tegen besmetting door aerosols kunnen we ons beschermen door afstand te houden, ook al is er discussie over hoeveel dat dan zou moeten zijn. De afstand van anderhalve meter wordt echter nog steeds als veilig beschouwd.  Wanneer iemand die het coronavirus heeft hoest, niest of uitademt, dan vallen druppels met geïnfecteerde vloeistof op verschillende oppervlakten. De meeste van deze druppels vallen op nabijgelegen oppervlakken en objecten – zoals bureaus, wastafel, toilet, aanrecht, tafels, toetsenborden of telefoons. Hoest of niest iemand in zijn hand, dan wordt die hand gelijk een explosieve besmettingshaard. Raa

Hoe kunnen we het Covid-19 virus saboteren?

Er circuleert heel veel informatie omtrent het corona-virus. We vatten graag het essentiële even voor je samen. Namelijk, hoe we ons het beste tegen het virus beschermen. Welke middeltjes wel en niet (met zekerheid) werken. En hoe we daarbij ook nog rekening houden met de conditie van onze huid.  Corona-besmetting: hoe werkt het?  Het coronavirus kan zich op 2 manieren verspreiden. Enerzijds via aerosols in de lucht (niezen, hoesten) anderzijds via besmetting langs de handen. Tegen besmetting door aerosols kunnen we ons beschermen door afstand te houden. En ook al is er discussie over hoeveel dat dan zou moeten zijn, anderhalve meter wordt nog steeds als veilig beschouwd.  Wanneer iemand die het coronavirus COVID-19 heeft, hoest, niest of uitademt, dan vallen druppels met geïnfecteerde vloeistof op verschillende oppervlakten. De meeste van deze druppels vallen op nabijgelegen oppervlakken en objecten – zoals bureaus, wastafel, toilet, aanrecht, tafels, toetsenborden o