Laatst viel ons oog op een advertentie voor een
dagcrème op basis van “Cera Alba”. Allerlei voedende en weldoende eigenschappen
werden aan het ingrediënt toegedicht en verder werd ons huidverjonging op een
natuurlijke, gezonde basis beloofd. Cera Alba wordt immers door bijen gemaakt
en wie bijen zegt, zegt nectar en koninginnengelei waarvan algemeen wordt
aangenomen dat het wonderen doet voor de huid.
Dat dat niet zo is weten we uit
de blog over honing als cosmetisch ingrediënt maar, geldt hetzelfde voor Cera
Alba? Laten we hier even dieper op ingaan.
“Cera Alba” is gewoon gezuiverde bijenwas. Bijen
maken het aan om er honingraten van te maken. En de mens gebruikt het
voornamelijk in schoonmaakproducten en om er kaarsen met een natuurlijk tintje
mee te maken.
Ook in cosmetica vindt het zijn toepassing. Vaak
als emulgator maar ook om stevigheid en consistentie te geven daar waar nodig.
Typisch in lippenstiften, eyeliners en mascara. Een puur mechanische functie
dus. Dat het nu ook huidverbeterende eigenschappen krijgt toegedicht is nieuw.
Wat dit laatste betreft moeten we de gebruikers van
deze “Cera Alba” producten jammer genoeg al meteen teleur stellen. Het bestaat
voornamelijk uit esters van vetzuren en vetalcoholen met zeer lange ketens waar
de huid niet gelijk iets mee kan. Het bevat ook geen opbouwende vitamines en/of
mineralen. Qua voeding is het dus een lege doos en eerder een vulstof dan een
vetstof. Tot zover huidverbetering. Jammer maar helaas.
“Baat het niet dan schaadt het niet”? Neen, ook dat
gaat niet op. Cera alba kan de huid indirect uitdrogen en het kan leiden tot
ernstige huidschade doordat het de huid afsluit. Dat het dit doet blijkt uit
onderzoek, uitgevoerd in een tandheelkundig kader, waar men bewust op zoek ging
naar een huidafsluitende substantie. Tandartsen komen vaak in aanraking met
sterk irriterende producten en men zocht een middel om de huid hiertegen te
beschermen. Cera Alba kwam er als beste uit, nog beter dan minerale olie. (1)
Cera Alba is dus prima wanneer het de bedoeling is
om de huid af te sluiten. In een normale, dagdagelijkse verzorging horen
huidafsluitende producten echter niet thuis en wel om volgende redenen:
Onze opperhuid bestaat voornamelijk uit ceramides.
Als deze afschilferen, gaat er een signaal naar de onderliggende laag om nieuwe
ceramidecellen te produceren. Het is met het huidvocht
wegvloeiend/verdampend calcium dat de noodzaak van verse aanvoer van nieuwe
fosfolipiden en ceramides ‘signaleert’ aan de huidcellen.
Wanneer de huid is afgesloten kan het vocht en dus
ook de calcium, niet weg en wordt dit hele mechanisme lamgelegd. Op
die manier ontstaat er een tekort aan ceramides en vallen er letterlijk ‘gaten,
kloven en putten’ in de huidbarrière. (2)
Er is echter nog een goede reden om cera
alba te vermijden. Het kan sporen van propolis bevatten. Uit allergietesten, uitgevoerd in het kader van
een wetenschappelijk onderzoek in Finland, staat propolisallergie op de tweede
plaats in de top 5 van meest voorkomende allergieën. Nikkel staat op nummer 1. (3)
De conclusie is dan ook duidelijk. Cera Alba maakt de huid niet beter.
Integendeel, het werkt vroegtijdige huidveroudering juist in de hand.
Bronnen:
(2) Dr. Feingold van de Universiteit van California, één van de voornaamste
lipidenonderzoekers van de 21ste eeuw, beschrijft dit mechanisme in zijn
artikel voor The Journal of Lipid Research. “The
Role of Epidermal Lipids in Cutaneous Permeability Barrier Homeostasis”
