De effecten van minerale olie. Nieuwe inzichten uit de medische wereld.

Wie voor huidproblemen wordt behandeld weet dat er in ziekenhuizen nog zeer vaak producten op basis van minerale oliën zoals petrolatum, vaseline en paraffine worden gebruikt, waaraan dan eventueel geneesmiddelen als cortisonen worden toegevoegd. Deze op zichzelf niet-werkzame minerale olië heeft daarbij de functie van draagstof voor het medicijn.

Heel wat onderzoeken over de zgn. goede verdraagbaarheid van minerale olie werden de afgelopen 50 jaar gefinancierd door belanghebbende partijen zoals de petroleum- en de cosmetica-industrie. Het gaat immers om een miljardenmarkt waarbij een zeer goedkope grondstof (petroleum), na een kleine bewerking, zeer duur kan worden verkocht.

Dat leidde er wel toe dat een aantal problemen met minerale olie tot nog toe weinig bekendheid kregen. Daar komt echter stilaan verandering in. Zalven en crèmes op basis van minerale olie staan er bij de vakmensen ondertussen meer en meer om bekend dat ze de huidfuncties kunnen verstoren omdat ze de huid afsluiten. Hoe dit in zijn werk gaat werd nog niet zo lang geleden onder meer uitvoerig beschreven door Prof. Dr. Feingold. In een andere bijdrage hebben we daar al aandacht aan besteed.

Een bijdrage van onderzoekers van de Universiteit van Florida, gepubliceerd in 2004, gaat uitvoerig in op de problemen met minerale olie. We citeren:

"Mineral oils are generally considered nontoxic and have a long history of use in food, cosmetics, medicine, and other products. However, it is also well described that mineral oils have significant inflammatory or immunological effects (...)."

Vertaling: minerale oliën werden algemeen gezien als niet-giftig en hebben een lange geschiedenis van aanwending in voeding, cosmetica, geneesmiddelen en andere producten. Nochtans is het uitvoerig beschreven dat minerale oliën significante ontstekende en immunologische effecten kunnen hebben.

"Humans are exposed to mineral hydrocarbons via ingestion (foods, medications), inhalation (diesel exhaust, oil mists, aspiration of ingested mineral oil), skin absorption (cosmetics, skin contact with oils or fuels)." (...) "It is clear that such exposure can cause an intense inflammatory reaction (lipogranulomas) in the lungs, liver, and regional lymph nodes. Moreover, ingested mineral oil is absorbed through the intestine and becomes widely distributed throughout the body."

Minerale olie (hydrocarbonen), ook overvloedig aanwezig in de meeste cosmetische producten, wordt dus ook door de huid opgenomen. Daardoor wordt deze stof blijvend in het lichaam opgeslagen. Minerale olie vermengt zich niet met de lichaamseigen vetstoffen omdat ze een andere structuur hebben. Ze worden ook niet afgebroken, maar worden in de organen opgeslagen. Ook de huid is een levend orgaan, en wordt door deze petroleumolie letterlijk vervuild.

Ook huidverzorgingsspecialisten weten uit eigen ervaring dat de huid van mensen die langere tijd producten op basis van minerale olie hebben gebruikt, vaak onderhuidse vetbolletjes (de "lipogranulomas" uit de tekst) vertoont. Deze worden doorgaans pas zichtbaar als de film die gevormd werd door de minerale olieproducten van de huid wordt verwijderd en zijn vaak nog zeer moeilijk weer weg te krijgen.

Door de toenemende druk vanuit de onderzoekswereld gaan er dan ook stemmen op - onder meer in het Verenigd Koninkrijk - om alvast minerale oliën in de voedingsindustrie te verbieden:

"In the food industry, mineral oils are used as a protective coating for fruits and vegetables, for baking, and as defoamers. Contamination of foods with mineral oil is well documented. There is some evidence that mineral oil exposure may be associated with human disease. Subcutaneous injection of mineral oil induces sclerosing lipogranulomas, a chronic local inflammatory reaction, and aspiration causes a severe chronic pneumonitis termed “lipoid pneumonia" (...). The above data have led to proposals to ban its use as a food additive in the United Kingdom."

Er is ook duidelijk wat mis met het gangbare beeld van minerale olie als zijnde niet-allergeen:

"Data suggest that hydrocarbons can have a variety of immune effects." (...) "All hydrocarbons, including medicinal oils, induced hypergammaglobulinemia as well as autoantibodies (...). Since humans are exposed to a variety of hydrocarbons in daily life, there may be implications for the pathogenesis of autoimmune disease." (...) "Medicinal mineral oils (...) promoted anti-chromatin/DNA autoantibody production."

Met andere woorden: minerale olie in het lichaam verhoogt de productie van antilichamen en wordt in verband gebracht met auto-immuunziektes. Orale inname door cosmetica kan natuurlijk niet vermeden worden: aan de lippen of de vingers te likken volstaat om telkens een kleine hoeveelheid op te nemen. En ook de huid absorbeert een deel van de minerale olie.

Wij raden dan ook aan huidverzorgingsproducten met minerale olie te vermijden en te kiezen voor gezondere producten op basis van huideigen of huidverwante natuurlijke oliën.

U herkent minerale oliën in een product als:

Mineral Oil
Petrolatum (Vaseline)
Paraffinum-Liquidum
Paraffinum-Subliquidum
Cera Microcristallina
Microcrystalline Wax
Ozokerit
Ceresin

Om na te gaan of uw product wel bestaat uit de beste natuurlijke en/of huideigen vetstoffen kijkt u op de verpakking naar de aanwezigheid van deze plantaardige huidgelijkende vetstoffen:

Natuurlijke plantaardige teunisbloemolie (INCI = Oleum Oenotherae Biennis)
Natuurlijke plantaardige sesamolie (INCI = Oleum Sesami Indicae)
Natuurlijke plantaardige sheabutter (INCI = Oleum Butyrospermi Parkii)
Natuurlijke plantaardige macadamiaolie (INCI = Oleum Macadamiae)
Natuurlijke plantaardige jojobaolie (INCI = Oleum Simmondsiae Californicae)

En naar deze 100% huididentieke vetstoffen:

Natuurlijke huideigen glycerine (INCI = Glycerol)
Natuurlijke huideigen glycerinewas (INCI = Glyceryl Stearate)
Natuurlijke huideigen cholesterine (INCI = Cholesterol)
Natuurlijke huideigen talgwas (INCI = Cetearyl Octanoate)
Natuurlijke huideigen triglycerides (INCI = Caprylic/Capric Stearic Triglycerides)
Natuurlijke huideigen fosfolipiden (INCI = Lecithin)

DR. BAUMANN COSMETIC kan zulke producten leveren.

Vraag ernaar bij uw DR. BAUMANN specialiste.

Download het volledige artikel.

Copyright DR. BAUMANN COSMETIC.

Onzinnige cosmeticaclaims: Q10

De laatste jaren wordt er in de cosmeticareclame veel aandacht gevraagd voor crèmes met Q10. Bij bepaalde merken zijn deze producten door deze doorgedreven reclame zelfs de best verkochte producten geworden. Maar zijn de anti-aging claims over Q10 wel gefundeerd?
Q10 is een belangrijke stof in ons lichaam. Maar voor de werking van Q10 in cosmeticacrèmes vonden we na jarenlange studie geen onafhankelijk wetenschappelijk bewijs. En dat is ook logisch. Een andere naam voor Q10 is immers "Ubiquinone". En dat is een zeer goed gekozen benaming. De stof is immers afgeleid van het adjectief "ubiquitous" en dat is Engels voor "alomtegenwoordig". M.a.w. de stof is alomtegenwoordig en overvloedig aanwezig in het lichaam. Er bestaan dus helemaal geen Q10 tekorten in de huid. Integendeel, Q10 is in het lichaam en ook in de huid overvloedig aanwezig. Extra Q10 aanvullen door een crème heeft dan ook geen enkele zin.

De ziekte Q10 deficiency (Q10-tekort) bestaat wel, maar het is een zeldzame afwijking. En daarbij wordt er (orale inname van) Q10 voorgeschreven. Maar dat heeft niets te maken met huidverzorging. Q10-tekorten in de huid bestaan gewoon niet.

Een overzicht van de problemen die soms wél kunnen verholpen worden met (orale inname van) Q10 zijn onder meer in dit overzicht te vinden:

http://www.dr-baumann-international.co.uk/science/Coenzyme%20Q10.pdf


en op wikipedia:

http://nl.wikipedia.org/wiki/Co-enzym_Q10
Het verhaal van Q10 in cosmetica is jammer genoeg exemplarisch voor de werking van de cosmeticamarketing: een stof die in de geneeskunde wordt gebruikt wordt in een potje crème gemengd zonder dat er bewezen wordt dat dit voor de huid enige zin heeft. En zoals in het Wikipedia artikel terecht wordt aangegeven: zelfs in de geneeskunde is de rol van Q10 inname niet onbetwist.
De conclusie van dit Wikipedia-artikel luidt dan ook:

"Hoewel Q10 mogelijk nuttig kan zijn bij de behandeling van hoge bloeddruk, moeten gezondheidsclaims van fabrikanten en leveranciers kritisch worden bekeken. Op, waarschijnlijk, hoge bloeddruk na, is er geen aandoening waarvoor eenduidig bewijs bestaat dat Q10 een positief effect zou hebben. Een gebrek aan Q10 kan alleen in een laboratorium worden vastgesteld. Gezondheidsklachten waaraan een gebrek aan Q10 ten grondslag ligt zijn - zeker tot het 40ste levensjaar- uiterst zeldzaam. Q10 is niet in staat de negatieve effecten van een ongezonde levensstijl te compenseren of 'neutraliseren'. Het is daarom niet zinvol Q10 in de voeding aan te vullen."
Onze conclusie: crèmes met Q10 hebben geen enkel extra voordeel voor de huid. In de plaats van Q10 kunnen beter ingrediënten worden gebruikt die wél een bewezen werking hebben.